Çocuklarda Annelerini Severler- Ağlatan İbretlik Olay

-“Arkadaşlarım tost ve meyve suyu yerlerken, gözümü onlardan alamıyorum. Ne olur biraz daha para ver anne?-” dediğinde annesi üzgün bir halde daha fazla parasının olmadığını söylemişti. Veysel susmuş başını öne eğip kardeşini uyandırmıştı kahvaltılarını yapmak için…

Bir hafta kadar sonra küçük kızı Sare annesinin kulağına eğilip,

-” Abim okula gelmiyor anne. Evden çıktıktan sonra beni otobüse bindiriyor. Ben kendim gidiyorum okula. Okuldan çıktığımda da göremiyorum onu. Ve eve gelmek için yine kendim biniyorum otobüse. Bir haftadır böyle yapıyor-” dediğinde, sinirden aklı başından gitmişti kadının.

Sinirle dışarıda oynayan Veysel’in yanına gitmiş. Kulağını öyle çekmiş ve bağırmaya başlamıştı ki, çocuk korku ve can acısıyla ağlamaya başlamıştı.

-“Ben siz okuyun adam olun diye uğraşayım. Sen okuldan kaç öylemi? Gebertirim seni… Bir daha asla okula gitmemezlik yapmayacaksın anladın mı? -” diye bağırdığında ise, gözyaşlarıyla başını sallamıştı çocuk.

Ertesi sabah kardeşinin elinden tutmuş, ve otobüse doğru giderken, arkasından sinirli bir halde bakan annesine,

-” Affet annecim. Seni hiç ama hiç üzmek istemem – “demişti. Fakat Nurten hanım bir hafta sonra oğlu Veyselin iyice zayıfladığını görmüş, pek bir endişelenmişti. Yüzünün rengi de pek iyi değildi. İçi gitmişti, ama hastahaneye götürecek parası olmadığı içinde evde kendi bildiği yöntemlerle tedavi ermek istemişti oğlunu.

Bir hafta kadar sonra ise öyle durgunlaşmıştı ki Veysel. Bir sabah evden çıkarken pek bir halsiz ve rengi benzi sapsarı bir halde, annesine sarıldı gülümseyerek. Ve kardeşinin elini tutup, otobüs durağına gidene kadar arkasını tekrar tekrar dönüp annesine gülümsedi


Nurten hanım o gün pazar yerinde zar zor bir yer bulabilmiş, sepetinden sebzelerini çıkaracakken, bir öğrenci gelmişti yanına heyecanla. Ve arkadaşı Veysel’in okulda bayıldığını ve öğretmenin arabasıyla onu hastahaneye götürdüğünü söylemişti…
Yazının devamını okumak için gçrsele t.klayarak ilerleyiniz.